Binnenspeelsessies

Spraakloos, Niet Handig & De Vloer is Lava | speelsessies | 2023

During my 9 months residency at Gastatelier de Vindplaats I worked on a series of three playing sessions in where play arises out of limitations. In Spraak Loos, Niet Handig & De Vloer is Lava  a group of children between 6 and 12 years old plays together without using speech, their right hand or the floor. I learned about the power of limitations reading the book Play Anything by Ian Bogost. But it was exciting to experience myself how children use such a limitation to their advance without questioning it.
I finished my research by making a publication featuring the playing sessions. For this I interviewed six children to translate the experiences the kids had playing Spraakloos, Niet Handig and Vloer is Lava. The publication was presented during the Open Studio Event which I organized to finsh of my residency. Also Jam van der Aa wrote a beautiful article about my research for Mister Motley Magazine. 

Spraakloos

Ik wacht je op voor de ingang van het atelier. Ik zeg niks maar zodra je aan komt lopen zend ik je een brede glimlach. We kijken elkaar aan en vervolgens kijk ik naar beneden. Dan valt je oog op het boek om mijn nek: “Welkom!”. Ik draai de pagina om: “Vandaag praten we niet in het atelier.” Ik geef je de tijd de woorden te lezen en draai dan weer een pagina om…

De speelsessie Spraak Loos speelde ik twee keer met de kinderen van Gastatelier De Vindplaats. In december was het de eerste speelsessie die ik maakte en in april opnieuw. Erika was toen net van de trap gevallen. Ze deelt dit met mij aan de hand van het boek om haar nek. En Juni leerde die middag een meisje van de nieuwkomers groep kennen, Dana. De geschreven gesprekken gebruikte ik in de publicatie die ik maakte van de speelsessies Niet Handig, De Vloer is Lava en Spraak Loos. In een poging de speelsessies ook inzichtelijk te maken voor iedereen buiten de school. Neem contact met mij op als je daar meer van wil zien:)

DSC_9274
DSC_9374

Niet Handig

Tegen drieën open ik de deur van het atelier. Ik vraag de kinderen die naar binnen willen een lange rij te vormen. Een voor een vraag ik wat hun lievelingshand is. De hand waarmee je schrijft of die je het mooiste vind. Deze hand krijgt een gele(rechts) of blauwe(links) stip. De andere hand moet in de gele zak die ik met één hand om je middel probeer te strikken. De kinderen nemen plaats op de groene bankjes. Ik stel vragen: hoe kunnen we aan het werk nu we maar één hand kunnen gebruiken? Hoe lang gaan we aan het werk met die ene hand in de zak? Hoe kan je een ander helpen? En we gaan aan de slag.

In januari en in april speelde ik Niet Handig met de kinderen. De beperking van het werken met een hand pushte de kinderen om samen aan de slag te gaan. Zo gebruikten Feyza en Chakir het atelieruur om samen een paar blokken hout door te zagen. En was de losse veter van Mafe een mooie uitdaging voor de kinderen van groep 8. Ook werd er eenhandskunst gemaakt.

De Vloer is Lava

De blauwe schoenen zijn van Elyes. Hij traint zijn balans op 1 voet voordat hij het atelier betreed. Zet zijn eerste stappen – voorzichtig – over het parcour dat ik (zelf) maakte. Hij maakt een sprong en red de overkant niet. Hij zet door: “Er was een soort skateboard daar moesten we op en daarna moesten we ons trekken.” Hij eindigt bij het kartonnen tapijt dat ik maakte zodat we niet in de lava hoeven staan. Vanaf hier kijkt hij toe of niemand de lava raakt en neemt dan, net als alle anderen, plaats op de groene bankjes. Ik kom bij de kinderen zitten en stel vragen: Hoe kunnen we vandaag de kasten bereiken? Wat kunnen we zelf maken om de lava te trotseren? En welk materiaal kunnen we nu wel bereiken om dit te maken? 

Elyes gaat aan de slag en maakt iets waar hij een trend mee zet. Ik gebruikte de herinneringen van Elyes om de speelsessie ‘De Vloer is Lava’ inzichtelijk te maken voor iedereen die er niet bij is geweest. Het is het eerste verhaal in de publicatie die ik maakte over de speelsessie. Ik speelde dit met de kinderen in januari en in mei.